Als mens grijpen we graag naar oude verhalen, teksten, motto's en levenswijzen die ons vertellen hoe om te gaan met wat buiten onze invloed ligt. Één van deze eeuwenoude filosofieën is het stoïcisme. Het stoïcisme lijkt onlangs razendsnel in populariteit gestegen. Boeken over de moderne stoïcijn en teksten van de oude filosofen vinden gretig aftrek bij boekhandelaren.

Maar waarom oefent zo'n ruim tweeduizend jaar oude filosofie plots weer zo'n grote aantrekkingskracht op ons uit? En kunnen we deze oude wijsheden wel vertalen naar de moderne maatschappij? Of is er op de werkvloer van vandaag geen ruimte voor de emotieloze nihilisten?

Het stoïcisme wordt gezien als een filosofisch gereedschap om stress, angst en vele andere emoties beter te kunnen managen. Het is niet alleen een theoretische discipline, maar een levenswijze. Door de dagelijkse inzetbaarheid van het stoïcisme kan het gezien worden als een praktische filosofie.

De praktische filosofie richt zich op acceptatie van dat wat niet binnen je controle valt en het meester worden van je emoties. De moderne stoïcijn reageert op ruzie met reden, niet emotioneel maar rationeel.

Betekent dit dat het stoïcisme gelijk staat aan het verbergen van emoties? Integendeel. De stoïcijn is geen nihilist en het stoïcisme heeft weinig te maken met het onderdrukken of verschuilen van emoties. Emoties zijn menselijk en het uiten daarvan ook. Stoïcisme leert je echter wel de baas te zijn over je emoties. Je kan slechts beperkt invloed uitoefenen op de gebeurtenissen om je heen. Waar je echter wel invloed op kan uitoefenen is hoe jij op deze gebeurtenissen reageert.

De manager van vandaag kan zich zeker verdiepen in het moderne stoïcisme. Een goede introductie begint bij dit boek.