En waarom het niet iemand anders z’n schuld is (of misschien wel een beetje).
Laten we het even over werkgeluk hebben. Niet zo’n stoffige HR-term die je hoort bij een workshop met kartonnen koffiebekers en PowerPoints in Comic Sans. Nee, écht werkgeluk. Dat ongrijpbare gevoel dat je ’s ochtends net iets minder vaak op snooze drukt. Dat je met een goed humeur je laptop openklapt - op maandagochtend. Met vlagen zie ik het overal: mensen die prima werk doen, in mooie functies, bij leuke bedrijven… en zich tóch afvragen waarom ze niet echt blij worden van hun werk. Ze missen iets. Geen pingpongtafel of verse bonenkoffie, die zijn er vaak genoeg. Wat ze missen is betekenis. Autonomie. Waardering. En soms een beetje gekte.
Maar wat is het dan, dat werkgeluk? Werkgeluk is geen constante staat van euforie. Het is geen dagelijkse confettidouche. Het is wél weten dat wat je doet, ertoe doet. Dat je invloed hebt. Dat je gezien wordt. En dat je mag lachen. Ook als het druk is. Juist als het druk is. Dat laatste vergeten we nog wel eens. We maken lijstjes, KPI’s, kwartaalplannen… maar wanneer stond er voor het laatst ‘lol maken’ op je agenda? Of: ‘Vandaag iemand oprecht bedanken’?
Is het dan de schuld van je baas? Nee. En ja. En misschien. Want hoewel werkgeluk iets persoonlijks is (je kunt het niet uitbesteden aan een CHO (Chief Happiness Officer met een glimlach groter dan z’n Excel-sheet), hebben leidinggevenden wél een sleutelrol. Het begint bij ruimte geven. Voor fouten. Voor ideeën. Voor wie mensen écht zijn. De beste bazen snappen dat. Die sturen niet alleen op output, maar ook op input: hoe mensen zich voelen, hoe ze samenwerken, wat ze nodig hebben. Maar eerlijk is eerlijk: als je wacht tot iemand anders jouw werkgeluk regelt, kun je lang wachten. Dan zit je straks met pensioen op een strandstoel terug te denken aan ‘dat ene leuke project in 2023’. Zonde.
Dus… wat kun jij doen? Stel jezelf één eerlijke vraag: “Wat geeft mij energie op een werkdag?”
En dan niet het standaardantwoord ‘de lunchpauze’. Denk aan taken, mensen, momenten. Deel dat met anderen.
Je collega’s zijn geen gedachtenlezers. Zeg wat je nodig hebt. Humor? Meer rust? Een uitdagend project? De kans is groot dat er ruimte is – maar pas als je het uitspreekt. Vier successen.
Ook de kleine. Juist de kleine. Dat rapport op tijd af? High five. Eerste klantgesprek zonder zweten? Champagne. Positieve feedback? Luid herhalen tot vervelens toe. Maak fouten.
Echt. Fouten maken is geen teken van zwakte, maar van groei. Van performance naar Mastery. Als alles altijd lukt, zit je waarschijnlijk lekker-gemakkelijk in je comfortzone te vegeteren. Werkgeluk zit vaak nét daarbuiten, net als trots en voldoening. Lach. Veel. Om alles.
Humor is de snelste route naar verbinding en ontspanning. Het maakt zware dagen lichter en teams hechter. En nee, je hoeft geen cabaretier te zijn. Een flauwe woordgrap op z’n tijd werkt prima. Als je er zelf om kan lachen, is het al meer dan voldoende.
Tot slot… Werkgeluk is geen luxe, het is noodzaak. Niet omdat alles altijd leuk moet zijn — maar omdat mensen die zich goed voelen, beter presteren, creatiever zijn en minder vaak ziek. Dat is geen zweverig-met-geiten-wollen-sokken-gezeik, dat is gewoon wetenschap.
Dus of je nou leidinggevende bent, starter, ondernemer of professional-met-moeilijk-te-verklaren-functietitel: neem je werkgeluk serieus. En jezelf een beetje minder. Veel minder.
